Kurt Cobain
Urodził się 20 lutego 1967 w Aberdeen w stanie Waszyngton jako syn Donalda Cobaina i jego żony Wendy z domu Fradenburg, którzy pobrali się 31 lipca 1965. Jego ojciec pracował jako mechanik, a matka zajmowała się dziećmi. 24 kwietnia 1970 urodziło im się kolejne dziecko, córka Kimberly. W lutym 1976 Cobainowie się rozstali, co spowodowało, że Kurt zamknął się w sobie i znienawidził oboje rodziców. Mimo że sąd przyznał matce prawo do opieki nad synem, chłopiec zamieszkał z ojcem, a matkę odwiedzał w weekendy.
Z czasem przeszedł nastoletni bunt, który objawiał się pyskowaniem, odmawianiem wykonywania obowiązków i tyranizowaniem innych dzieci. Ojciec chłopca zwrócił się o pomoc do terapeuty, a ten zalecił, aby chłopiec wychowywany był tylko przez jedną rodzinę. W 1979 roku matka Kurta przekazała pełne prawo do opieki nad synem jego ojcu. Nowa rodzina nie poradziła sobie z dorastającym, zbuntowanym chłopakiem, a macocha w końcu nakazała Donowi, aby Kurt wyniósł się z domu. Ten więc podrzucał dziecko swoim znajomym i rodzinie w nadziei, że ten gdzieś zostanie na stałe. Kurt przez jakiś czas mieszkał z przyjacielem, którego rodzina była bardzo wierząca, dlatego sam zaczął uczęszczać regularnie do kościoła, ale potem odrzucił chrześcijaństwo. Czuł się odrzucony nie tylko w domu, ale i w szkole. Gdy zaprzyjaźnił się z homoseksualnym kolegą, zaczął być dręczony przez rówieśników. W czasie swojej kariery muzycznej często słyszał potem pytania o swoją seksualność. Odpowiadał, że w młodości nie miał nic przeciwko łatce geja, ponieważ nie lubił ludzi, a kiedy myśleli, że jest osobą homoseksualną, to go unikali. Pojawiły się u niego również pierwsze myśli samobójcze, a nawet próba ich realizacji – pewnego dnia położył się na torach i czekał na nadjeżdżający pociąg, ten jednak przejechał obok. Doświadczenie to przeraziło Kurta, który postanowił wziąć się za siebie.
Kurt Cobain (1981)
W drugim roku szkoły średniej zamieszkał z matką w Aberdeen. Cobain rzucił szkołę średnią zaledwie dwa tygodnie przed jej ukończeniem, ponieważ zdał sobie sprawę, że nie ma wystarczającej liczby punktów, aby ją ukończyć. Matka postawiła mu ultimatum: albo znajdzie pracę, albo wyrzuci go z domu. Po tygodniu znalazł swoje ubrania i inne rzeczy spakowane w pudłach. Czując się wygnany, mieszkał u przyjaciół, od czasu do czasu wkradając się z powrotem do piwnicy matki. Przez pewien czas był bezdomny, mieszkał wtedy pod mostem.Od dzieciństwa interesował się muzyką, początkowo słuchał zespołów The Beatles i The Monkees, a pod koniec lat 70. zainteresował się twórczością grup: Kiss, Black Sabbath, Sex Pistols i The Clash. W 1985 założył punkowy zespół Fecal Matter, w którym grał z Dale Croverem i Buzzem Osbornem. Zespół nie odniósł sukcesu i szybko zakończył działalność.
Międzynarodową sławę przyniósł mu, założony w 1987 z Kristem Novoselicem, grunge’owy zespół Nirvana, którego był wokalistą, gitarzystą oraz autorem tekstów.
W sierpniu 1992 Nirvana zagrała koncert na Reading Festival, który przeszedł do historii jako jeden z najlepszych koncertów Nirvany. Cobain – z powodu olbrzymiej fali plotek o jego pogłębiającym się uzależnieniu i pogarszającym stanie zdrowia – wjechał na scenę na wózku inwalidzkim, ubrany w szpitalne odzienie, po czym wstał i zagrał koncert, który porwał tłum. Niecałe dwa tygodnie później Nirvana dała kolejny ważny występ, tym razem na rozdaniu MTV Video Music Awards. Cobain pokazał tam swój buntowniczy charakter – zaśpiewał początek utworu „Rape Me” pomimo wyraźnych zakazów dyrektorów MTV, a gdy skończył grać utwór „Lithium”, zaczął dewastować instrumenty znajdujące się na scenie.
W październiku 1993 Cobain spotkał się z Williamem S. Burroughsem w Lawrence. Cobain zaproponował Burroughsowi rolę starca na krzyżu w teledysku do utworu Heart-Shaped Box. Próbując przekonać Burroughsa do udziału, zaproponował, że zasłoni jego twarz, aby nikt poza samym Kurtem nie wiedział o jego wystąpieniu. Burroughs odmówił. Wyprodukowali utwór „The 'Priest' They Called Him”. Burroughs nie był zaskoczony samobójstwem Cobaina[14]. Sądził, że Cobain „zawiódł swoją rodzinę” i „zdemoralizował fanów”, popełniając samobójstwo.
Kris Novoselic
Jego rodzice byli emigrantami z Chorwacji. Po opuszczeniu ojczyzny zamieszkali w Aberdeen – rodzinnym mieście Kurta Cobaina. Tak jak on, Novoselic również miał problemy w szkole. Jego ulubionym rodzajem muzyki był punk rock, co nie podobało się części rówieśników, którzy naśmiewali się z Krista. Cobain dowiedział się o Novoselicu dzięki jego bratu, zupełnie przypadkiem. Po rozpadzie Nirvany w 1994 roku Novoselic zaczął angażować się w politykę (miał być kandydatem na wicegubernatora stanu Waszyngton z ramienia Partii Demokratycznej), organizował również muzyczne happeningi. W 1995 roku założył wraz z wenezuelską wokalistką Yvą Las Vegas zespół Sweet 75, który wydał w 1997 roku jedyną płytę. Następnie Novoselic porzucił zawód muzyka, by zaangażować się w pełni w działalność polityczną, jednak ostatecznie w październiku 2006 r. dołączył do reaktywowanego po 13 latach zespołu Flipper jako basista. Od 2016 roku gra na basie i występuje we własnym zespole – Giants In The Trees.
Dave Grohl
Urodził się w Warren w stanie Ohio jako syn nauczycielki Virginii Jean (z domu Hanlon) i dziennikarza Jamesa Harpera Grohla (1938–2015). Jego rodzina miała pochodzenie słowackie, niemieckie, irlandzkie, angielskie i szwajcarskie. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał siedem lat. Wychowywała go matka w Waszyngtonie. Mając 12 lat zaczął uczyć się gry na perkusji i gitarze. Jego siostra, Lisa Grohl, wprowadziła go na scenę punk rocka, gdy miał trzynaście lat. Słuchał Led Zeppelin, Kiss, Motörhead, Black Sabbath, a także Black Flag, The Germs, Bad Brains i The Stooges. Pisał piosenki o psie i swoich przyjaciołach. Nagrywał je potem na magnetofon, odtwarzał i nagrywał perkusję. Uczęszczał do Thomas Jefferson High School (1983–84) w Alexandrii, gdzie naukę kontynuował w Bishop Ireton High School (1984–86) i Annandale High School (1986–87).
Kariera
W wieku 15 lat został gitarzystą punkowego zespołu „Freak Baby”. Jakiś czas później Dave zrozumiał, że ciągnie go do perkusji. Uczył się grać na improwizowanej perkusji, która składała się z domowych sprzętów. Był samoukiem, typowym perkusistą intuicyjnym. Przeniósł kiepskiego bębniarza na posadę gitarzysty basowego, a sam zajął jego miejsce stając się tym samym nowym perkusistą „Freak Baby”. W 1985 stał się perkusistą „Mission Impossible”, a latem tego samego roku bębnił dla „Dain Bramage”.
Rok później stanął przed szansą zostania perkusistą jednego z jego ulubionych zespołów – punkowej kapeli „Scream”[8]. Jednak ze względu na jego młody wiek (17 lat) było to niemożliwe. Pomimo przeciwności losu Dave pojechał na przesłuchania podając zawyżony wiek (podobno powiedział, że ma 19 lat). Członkowie „Scream” przyjęli go do siebie i tym samym spełniło się jedno z marzeń Grohla.
W 1990 wszystko zmierzało do rozpadu „Scream”. Dave był fanem Melvins i to właśnie po ich koncercie poznał za kulisami Kurta Cobaina i Krista Novoselica. Kurt był zachwycony grą Grohla, twierdził, że jest niesamowity i chciałby, żeby ktoś taki grał w jego zespole. Buzz Osborne (The Melvins), przekazał numer telefonu Krista Grohlowi, wiedząc, że zespół poszukuje nowego perkusisty. Dave zadzwonił do Krista i został przyjęty na miejsce perkusisty Chada Channinga.
W 1994, po rozpadzie Nirvany, wspólnie z Patem Smearem założył Foo Fighters, w którym gra na gitarze, śpiewa oraz okazjonalnie gra na perkusji.
W 2003 zagrał gościnnie na perkusji na płycie zespołu rockowego Killing Joke. W tym samym roku wydał płytę własnego projektu Probot, będącego hołdem dla muzyków, których twórczość wpłynęła na Grohla[12]. Wystąpili oni na płycie jako wokaliści poszczególnych piosenek. Każdy z utworów był skomponowany i zaaranżowany w stylu towarzyszącego Grohlowi wokalisty. W 11 utworach pojawili się: Cronos (Venom), Max Cavalera (Sepultura, Soulfly), Lemmy (Motörhead), Mike Dean (Corrosion of Conformity), Kurt Brecht (D.R.I.), Lee Dorrian (Cathedral, Napalm Death), Wino (St. Vitus, Obsessed, Spirit Caravan, Place of Skulls), Tom G. Warrior (Celtic Frost), Snake (Voivod), Eric Wagner (Trouble) oraz King Diamond (Mercyful Fate).